Deel 6 Hanoi en weer op de boot!
30 juli 2014 - tp. Hội An, Vietnam
blog 6 Hanoi en Halong Bay
Ik merk dat we achter beginnen te lopen met de blog! Daan en ik hebben het hartstikke druk, en zijn dan s'avonds vaak moe en slapen vroeg. Ik had het voornemen om in de bus te schrijven, maar die wiebelt zoveel dat autocorrect er een enorme puinhoop van maakt. We zijn inmiddels in Hoi An en hebben het reuze naar ons zin (nog steeds). Deze blog beschrijft Hanoi en Halong Bay om toch een inhaalslag te maken.
Eerste stapjes in Hanoi
'Wauw! oeps, sorry! huh? Help! Ah zo!' Dat was ongeveer onze eerste indruk van Hanoi. Hectisch is een understatement. Overal rijden scooters, de stoepen staan vol met allerlei winkelwaren en overal zijn mensen bezig. Het is slopende stad, want er valt zo ontzettend veel te zien dat je om de paar meter gewoon even stil wilt staan om alles in je op te nemen. Dit kan niet want je loopt sowieso in de weg. Als mieren in een mierenhoop lijkt iedereen precies te weten waar hij moet zijn en loopt het allemaal harmonieus door elkaar. Als vreemdeling wil je dit evenwicht zo min mogelijk verstoren, maar dat valt in het begin niet mee. Daan en ik pasten ons redelijk snel aan. Zo leerden we dat je op straat heerlijk kan eten, dat je als je wilt oversteken gewoon moet gaan (zebrapad is hier enkel straatversiering en stoplichten zijn er niet), dat Vietnamezen constant naar elkaar schreeuwen maar niet boos zijn (taalkwestie), dat iedereen de stoep voor zijn huis gebruikt om spullen te verkopen en dat de nette man in Vietnam gewoon een nette man is. Iedereen is zo bedrijvig dat ze je nauwelijks lijken op te merken. Een verademing dat eindelijk niemand wat van ons wil. Met dank aan de uitstekende hulp van het Little Hanoi Diamond (reclame, geheel verdiend, iedereen die in Hanoi verblijft moet hierheen! Ze helpen met alles en hebben er nog lol in ook) Hotel hadden we samen al snel een weg uitgestippeld langs alle highlights van de stad. Dit was een flink eind lopen, maar we zijn jong en zo zie je nog eens wat. Alleen al door de stad lopen heeft ons enorm geboeid, en na een grote stadswandeling van vier a vijf uur waren we compleet gesloopt. Het was die dag ook nog eens gigantisch warm, en dan lukt het op een gegeven moment niet te stoppen met zweten. Een teken dat je ff moet gaan zitten. Hoogtepunten van de wandeling waren niet zozeer de bezienswaardigheden zelf, maar alles wat we onderweg tegenkwamen. De reis ernaartoe was leuker dan het doel zelf. Zo moesten we flink manoeuvreren toen bleek dat een aantal straten compleet waren afgezet, is het elke straathoek een feest om over te mogen steken en hebben we ons vergaapt aan de belachelijke villa's waarin allerlei ambassades bleken te zijn gevestigd. Deze hele wandeling zijn we (op wat tuktukkers na) geheel op onszelf geweest, heerlijk! De tempels konden ons niet heel erg boeien, maar ze stonden wel aangegeven op de kaart dus gaf het ons een reden om erheen te lopen. Dit hebben we moeiteloos twee dagen volgehouden en Hanoi is dan ook een ongelooflijke aanrader om lekker op jezelf te verkennen.
Stugge Vietnamezen
Eerder had ik het over stugge Vietnamezen. Ik wil dat graag rechtzetten. De mensen hier zijn ontzettend lief, alleen blijkt de Engelse taal voor hen ontzettend lastig (Vietnamees is gerelateerd aan Chinees). Dit zorgt ervoor dat er altijd een hoop verwarring ontstaat. Met wat geduld en de juiste body language kom je er altijd wel.
Ha Long Bay
Na 2 dagen geslenter was het tijd voor Ha Long Bay. Ik kan dit natuurwereldwonder (Google maar) proberen te beschrijven, maar dat kan beter met foto's. Het laat zich lastig beschrijven! Ik ga daarom onze tour beschrijven. Ik kan hier wat kritisch overkomen, maar het moet duidelijk zijn dat als je ooit in de buurt bent je hierheen moet! Het is waanzinnig mooi, zeker op de momenten dat je langs alle toeristen en alle boten kan kijken en het allemaal in je op kan nemen.
De tour
We vertrokken vanuit Hanoi, en zouden 2 nachten op de boot verblijven in Ha Long Bay. We hadden (goed voorbereid) veel gelezen over het massatoerisme in de baai, en dachten daar met een extra dag aan te kunnen ontsnappen. De eerste dag zouden we echter meegaan met de massa. Onze gids Heart (Hello my Friend!) loodste ons vanaf de bus door honderden mensen naar onze eigen boot toe. Deze boot was prachtig, en we zagen al snel dat onze boot vooral backpackers waren. Onze kamer was verschrikkelijk romantisch, met direct uitzicht vanuit bed op het water. We hadden door een gelukje de luxe suite gekregen en dat is prima aan ons besteed. Na een uitgebreide lunch (bergen gefrituurd eten) voeren we naar de Bay (ik wil wel baai zeggen maar t is gewoon geen baai, dat zou misleidend zijn). Na een half uur ooo en aaa kwamen we aan bij de Surprise Cave. Een verrassend grote grot waar verrassend veel mensen in passen. Het zag hier serieus zwart van de mensen, en we begaven ons in een soort lange rij naar de ingang van de grot. Dit gaf thet idee alsof ik in een attractiepark stond te wachten voor een achtbaan, en ze dan de rij hebben geprobeerd zo leuk mogelijk te maken. De attractie kwam er nooit maar de grot bleek verrassend genoeg een doorgang te hebben naar een nog verrassendere grot. Deze doorgang was verrassend nauw. (Heel veel mensen+ nauwe gang + grot X milde claustrofobie)/ doorzettingsvermogen = fysiek ongemak, maar ik ben er wel doorgelopen (woehoe). Deze verrassende tweede grot bleek verrassend genoeg een derde grot te bevatten! Toch wel vermakelijk. Helaas kon Heart ons niks boeiends vertellen over de grot en haar historie. Wat ze wel deed was rotsformaties aanwijzen waarin je met wat fantasie een aap, een olifant, een penis of confucius zelf kon herkennen. Het was allemaal very famous maar ook wel een beetje onnozel. Tot mijn spijt wist niemand in de groep wie Confucius was (ik wist zelf ook niet meer dan de basis) dus een goede huiskamervraag: wie was confucius en wat was zijn belang voor Vietnam (en China)? We besloten de dag op een belachelijk klein strand met idioot veel mensen. Het had idyllisch kunnen zijn. Het is duidelijk dat de Bay lijdt onder haar eigen succes, en ik heb inmiddels begrepen dat er veel politiek gaande is. hierdoor is maar een klein deel van de Bay open voor toeristen. Het valt de tour niet kwalijk te nemen. De avond was heerlijk, de boot lag op een prachtige plek en we hadden het gezellig met de andere backpackers. We probeerden nog tevergeefs te vissen. Het gefrituurd eten was weer lekker en het bed heerlijk. Op naar dag 2!
Cruise
Dag 2 werd mij duidelijk dat ik niet het actieve programma kreeg waar ik op hoopte. De trip bleek meer een echte cruise, even tot rust komen dus! Wel lekker dat we even niks hoefden te regelen, al merkte ik wel hoe erg we daar al in getraind zijn. We kregen wel gelijk dat de tweede dag stukken minder toeristisch was, en we kregen nog een paar mooie stukken van de Bay te zien waarvan wij vinden dat alleen wij die gezien hebben. We hebben die dag gekajakt door grotten en binnenzeeen tussen die eilanden , we zijn naar een oesterfarm geweest (parels) en hebben gezwommen (springen van de boot was leuk). Ik had graag net wat meer gedaan, maar het was desalniettemin ontzettend mooi en zo'n cruise is ook een manier om je thuis te voelen in zo'n mooie omgeving. De groep waarmee we waren was ontzettend gezellig, dus dat heeft enorm geholpen. De avond weer gevist en gepraat, en de laatste dag nog een mooi stuk gevaren en spring rolls leren maken. Al met al een inactieve, maar ontzettend gave cruise over een wonderschoon stukje Vietnam.
Na terugkeer in Hanoi hebben we een dag stukgeslagen met shoppen (ik heb zo'n zijden slaapzakje gekocht, heerlijk. Daan 2 tanktops) en vervolgens gingen we op weg met weer een nachtbus van 12 uur (werd 14 uur) naar Hué! meer daarover in de volgende blog.
mysteries:
- Waarom kleden mensen zich in Vietnam heel dik aan? Het is warm en religie worst hier afgeraden. Misschien niet in de zon?
Wist je dat? (losse eindjes)
- We tijdens de cruise niet opgelicht zijn
- We op de heenweg naar Ha Long Bay een half uur werden gedropt in een winkel met lelijke beelden
- Ook op de terugweg
- We niks hebben gekocht
- De klantenservice van Little Diamond echt ongelooflijk was! (zelfs een mail achteraf)
- Daan een hotel met een lift wil (veeleisend)
- We geen zin meer hebben in gefrituurd eten
- De surprise cave ons verraste
- We gestopt zijn met malariapillen
-We daar binnenkort weer mee moeten beginnen
- We steeds vroeger naar bed gaan
- het allereerste hostel met ruime afstand de slechtste slaapplek was
- dit een baseline heeft gezet waardoor alles daarna meevalt
- dit ook geldt voor bussen
We maken het goed!
gijs
Ik merk dat we achter beginnen te lopen met de blog! Daan en ik hebben het hartstikke druk, en zijn dan s'avonds vaak moe en slapen vroeg. Ik had het voornemen om in de bus te schrijven, maar die wiebelt zoveel dat autocorrect er een enorme puinhoop van maakt. We zijn inmiddels in Hoi An en hebben het reuze naar ons zin (nog steeds). Deze blog beschrijft Hanoi en Halong Bay om toch een inhaalslag te maken.
Eerste stapjes in Hanoi
'Wauw! oeps, sorry! huh? Help! Ah zo!' Dat was ongeveer onze eerste indruk van Hanoi. Hectisch is een understatement. Overal rijden scooters, de stoepen staan vol met allerlei winkelwaren en overal zijn mensen bezig. Het is slopende stad, want er valt zo ontzettend veel te zien dat je om de paar meter gewoon even stil wilt staan om alles in je op te nemen. Dit kan niet want je loopt sowieso in de weg. Als mieren in een mierenhoop lijkt iedereen precies te weten waar hij moet zijn en loopt het allemaal harmonieus door elkaar. Als vreemdeling wil je dit evenwicht zo min mogelijk verstoren, maar dat valt in het begin niet mee. Daan en ik pasten ons redelijk snel aan. Zo leerden we dat je op straat heerlijk kan eten, dat je als je wilt oversteken gewoon moet gaan (zebrapad is hier enkel straatversiering en stoplichten zijn er niet), dat Vietnamezen constant naar elkaar schreeuwen maar niet boos zijn (taalkwestie), dat iedereen de stoep voor zijn huis gebruikt om spullen te verkopen en dat de nette man in Vietnam gewoon een nette man is. Iedereen is zo bedrijvig dat ze je nauwelijks lijken op te merken. Een verademing dat eindelijk niemand wat van ons wil. Met dank aan de uitstekende hulp van het Little Hanoi Diamond (reclame, geheel verdiend, iedereen die in Hanoi verblijft moet hierheen! Ze helpen met alles en hebben er nog lol in ook) Hotel hadden we samen al snel een weg uitgestippeld langs alle highlights van de stad. Dit was een flink eind lopen, maar we zijn jong en zo zie je nog eens wat. Alleen al door de stad lopen heeft ons enorm geboeid, en na een grote stadswandeling van vier a vijf uur waren we compleet gesloopt. Het was die dag ook nog eens gigantisch warm, en dan lukt het op een gegeven moment niet te stoppen met zweten. Een teken dat je ff moet gaan zitten. Hoogtepunten van de wandeling waren niet zozeer de bezienswaardigheden zelf, maar alles wat we onderweg tegenkwamen. De reis ernaartoe was leuker dan het doel zelf. Zo moesten we flink manoeuvreren toen bleek dat een aantal straten compleet waren afgezet, is het elke straathoek een feest om over te mogen steken en hebben we ons vergaapt aan de belachelijke villa's waarin allerlei ambassades bleken te zijn gevestigd. Deze hele wandeling zijn we (op wat tuktukkers na) geheel op onszelf geweest, heerlijk! De tempels konden ons niet heel erg boeien, maar ze stonden wel aangegeven op de kaart dus gaf het ons een reden om erheen te lopen. Dit hebben we moeiteloos twee dagen volgehouden en Hanoi is dan ook een ongelooflijke aanrader om lekker op jezelf te verkennen.
Stugge Vietnamezen
Eerder had ik het over stugge Vietnamezen. Ik wil dat graag rechtzetten. De mensen hier zijn ontzettend lief, alleen blijkt de Engelse taal voor hen ontzettend lastig (Vietnamees is gerelateerd aan Chinees). Dit zorgt ervoor dat er altijd een hoop verwarring ontstaat. Met wat geduld en de juiste body language kom je er altijd wel.
Ha Long Bay
Na 2 dagen geslenter was het tijd voor Ha Long Bay. Ik kan dit natuurwereldwonder (Google maar) proberen te beschrijven, maar dat kan beter met foto's. Het laat zich lastig beschrijven! Ik ga daarom onze tour beschrijven. Ik kan hier wat kritisch overkomen, maar het moet duidelijk zijn dat als je ooit in de buurt bent je hierheen moet! Het is waanzinnig mooi, zeker op de momenten dat je langs alle toeristen en alle boten kan kijken en het allemaal in je op kan nemen.
De tour
We vertrokken vanuit Hanoi, en zouden 2 nachten op de boot verblijven in Ha Long Bay. We hadden (goed voorbereid) veel gelezen over het massatoerisme in de baai, en dachten daar met een extra dag aan te kunnen ontsnappen. De eerste dag zouden we echter meegaan met de massa. Onze gids Heart (Hello my Friend!) loodste ons vanaf de bus door honderden mensen naar onze eigen boot toe. Deze boot was prachtig, en we zagen al snel dat onze boot vooral backpackers waren. Onze kamer was verschrikkelijk romantisch, met direct uitzicht vanuit bed op het water. We hadden door een gelukje de luxe suite gekregen en dat is prima aan ons besteed. Na een uitgebreide lunch (bergen gefrituurd eten) voeren we naar de Bay (ik wil wel baai zeggen maar t is gewoon geen baai, dat zou misleidend zijn). Na een half uur ooo en aaa kwamen we aan bij de Surprise Cave. Een verrassend grote grot waar verrassend veel mensen in passen. Het zag hier serieus zwart van de mensen, en we begaven ons in een soort lange rij naar de ingang van de grot. Dit gaf thet idee alsof ik in een attractiepark stond te wachten voor een achtbaan, en ze dan de rij hebben geprobeerd zo leuk mogelijk te maken. De attractie kwam er nooit maar de grot bleek verrassend genoeg een doorgang te hebben naar een nog verrassendere grot. Deze doorgang was verrassend nauw. (Heel veel mensen+ nauwe gang + grot X milde claustrofobie)/ doorzettingsvermogen = fysiek ongemak, maar ik ben er wel doorgelopen (woehoe). Deze verrassende tweede grot bleek verrassend genoeg een derde grot te bevatten! Toch wel vermakelijk. Helaas kon Heart ons niks boeiends vertellen over de grot en haar historie. Wat ze wel deed was rotsformaties aanwijzen waarin je met wat fantasie een aap, een olifant, een penis of confucius zelf kon herkennen. Het was allemaal very famous maar ook wel een beetje onnozel. Tot mijn spijt wist niemand in de groep wie Confucius was (ik wist zelf ook niet meer dan de basis) dus een goede huiskamervraag: wie was confucius en wat was zijn belang voor Vietnam (en China)? We besloten de dag op een belachelijk klein strand met idioot veel mensen. Het had idyllisch kunnen zijn. Het is duidelijk dat de Bay lijdt onder haar eigen succes, en ik heb inmiddels begrepen dat er veel politiek gaande is. hierdoor is maar een klein deel van de Bay open voor toeristen. Het valt de tour niet kwalijk te nemen. De avond was heerlijk, de boot lag op een prachtige plek en we hadden het gezellig met de andere backpackers. We probeerden nog tevergeefs te vissen. Het gefrituurd eten was weer lekker en het bed heerlijk. Op naar dag 2!
Cruise
Dag 2 werd mij duidelijk dat ik niet het actieve programma kreeg waar ik op hoopte. De trip bleek meer een echte cruise, even tot rust komen dus! Wel lekker dat we even niks hoefden te regelen, al merkte ik wel hoe erg we daar al in getraind zijn. We kregen wel gelijk dat de tweede dag stukken minder toeristisch was, en we kregen nog een paar mooie stukken van de Bay te zien waarvan wij vinden dat alleen wij die gezien hebben. We hebben die dag gekajakt door grotten en binnenzeeen tussen die eilanden , we zijn naar een oesterfarm geweest (parels) en hebben gezwommen (springen van de boot was leuk). Ik had graag net wat meer gedaan, maar het was desalniettemin ontzettend mooi en zo'n cruise is ook een manier om je thuis te voelen in zo'n mooie omgeving. De groep waarmee we waren was ontzettend gezellig, dus dat heeft enorm geholpen. De avond weer gevist en gepraat, en de laatste dag nog een mooi stuk gevaren en spring rolls leren maken. Al met al een inactieve, maar ontzettend gave cruise over een wonderschoon stukje Vietnam.
Na terugkeer in Hanoi hebben we een dag stukgeslagen met shoppen (ik heb zo'n zijden slaapzakje gekocht, heerlijk. Daan 2 tanktops) en vervolgens gingen we op weg met weer een nachtbus van 12 uur (werd 14 uur) naar Hué! meer daarover in de volgende blog.
mysteries:
- Waarom kleden mensen zich in Vietnam heel dik aan? Het is warm en religie worst hier afgeraden. Misschien niet in de zon?
Wist je dat? (losse eindjes)
- We tijdens de cruise niet opgelicht zijn
- We op de heenweg naar Ha Long Bay een half uur werden gedropt in een winkel met lelijke beelden
- Ook op de terugweg
- We niks hebben gekocht
- De klantenservice van Little Diamond echt ongelooflijk was! (zelfs een mail achteraf)
- Daan een hotel met een lift wil (veeleisend)
- We geen zin meer hebben in gefrituurd eten
- De surprise cave ons verraste
- We gestopt zijn met malariapillen
-We daar binnenkort weer mee moeten beginnen
- We steeds vroeger naar bed gaan
- het allereerste hostel met ruime afstand de slechtste slaapplek was
- dit een baseline heeft gezet waardoor alles daarna meevalt
- dit ook geldt voor bussen
We maken het goed!
gijs
